zondag 4 december 2022

The Karamoja

 In het Noord-Oosten van Uganda bevindt zich een totaal ander gebied en een totaal andere cultuur dan de andere gebieden in Uganda.   'Onbekend en onbemind' zou ik zeggen.   Hier hebben ze droog seizoen van Augustus tot Maart, dus daar zat ik nu middenin.  Het is héél indrukwekkend, ik zou zeggen droog, maar mooi droog.  Ik heb natuurlijk als tijdelijk bezoeker gemakkelijk zeggen hé.  En ik kan je nadien al hoestend bevestigen, dat ik stof gegeten heb.

De reden van mijn bezoek is, een bezoek brengen aan de Karamoja (zij spreken dit uit als karamodja).  Deze groep van clans zijn afkomstig uit Ethiopië sinds de jaren 1600.  Een deel van deze groep trok naar Kenya waar ze bekend staan onder de naam Masaï, en andere clans trokken naar Uganda en kregen de naam 'Karamojong'.  Karamoja kan je vertalen als 'de oude mensen die niet verder wilden wandelen'.

Onze gids, Joseph, is eigenlijk een geboren Karamojong, maar na het overlijden van beide ouders hebben ze (de overheid) hem in een weeshuis geplaatst, waardoor hij dus naar school gegaan is en verder opgevoed in de 'normale' ugandese cultuur.  Over dit woordje 'normaal' ga ik niet uitbreiden, want daar valt natuurlijk héél veel over te zeggen.  Maar, hiermee wil ik zeggen, dat Joseph dus de ideale persoon was om in zijn oorspronkelijke herontdekte cultuur te gidsen.  Ik moest maar een vraag stellen, hij kon er op antwoorden.  Ik moest maar een gedachte formuleren, hij kon ze verklaren.  

Ook voor Kato was dit een nieuwe cultuur.  Van de taal die ze hier spreken verstaat hij niets.


De kinderen hadden een ongelooflijk enthousiasme en spontaniteit.  Ze zijn hier duidelijk nog geen blanke of toeristen gewoon.  En wat is super grappig vond; als ik in het zuiden van Uganda op wandel ben, heb ik altijd een hele sliert kinderen achter mij.  Hier niet, hier liepen ze allemaal achter Kato aan.  En het grappigste van alles is, de jongens lopen hier tot hun 10 jaar in hun blote poep rond.  Ook veel volwassen mannen vertikken het om een broek te dragen.

De afstand om dit gebied te bereiken, is groot, maar ik wil hier zeker met anderen nog naar toe.  Dit is een cultuur die gaat verdwijnen.  Door de klimaatverandering, maar ook door de landbouw.  Deze vroegere herders hebben geen ruimte meer voor hun vee, en wat ze dan nog hebben van ruimte verdroogd. 





dinsdag 15 november 2022

Fietsen tussen de wilde dieren

 Ja, ik heb al veel gedaan en gereisd in Uganda, maar neen, dit is de eerste keer, en kan ik alleen maar zeggen, ZALIG !!!

Je rijdt tussen de dieren door, een volledig andere gewaarwording dan als je in de auto/jeep/landcruiser zit.  Om te beginnen, geen lawaai van de motor.  Je hoort de zebra's draven.  De geuren neem je natuurlijk ook veel beter op.  Je komt in veel closer contact met de natuur zo.  


 

 

De lodge waar wij logeerden, Hyena Hill Lodge, voorziet in goeie mountain-bikes.  En er rijdt zelfs iemand van de logde mee (Steven) ingeval er iets hapert aan de fiets onderweg.  Er rijdt ook een ranger mee, die zijn geweer in de aanslag houdt als er een eenzame buffel staat te loeren wie er zijn domein betreedt.  Toen we bij een groep giraffen kwamen, mochten we zelfs een stukje te voet dichterbij gaan.

Echt INDRUKWEKKEND!  


zondag 7 augustus 2022

Ook dit is Uganda

Vorige week had ik een gesprek met Sven waarin we het hadden over blinde en dove kinderen in Uganda.  Sven stuurde mij naar aanleiding daarvan, deze link door:

Neem even je tijd om hier naar te kijken: https://www.youtube.com/watch?v=zt4ujt9GdM8  

  

Ja, ook ik ben hier van aangedaan.  En neen, ik had nog niet gehoord van deze 'Mercy Killing'.  Maar het opent wel mijn ogen, want eigenlijk had ik dit al kunnen weten.  Op mijn reis ben ik al zwakke en mismaakte kinderen tegenkomen. Kinderen van ouders die ik ken. Op een bepaald moment zijn deze kinderen verdwenen.  Ik heb mezelf daar nooit veel vragen bij gesteld. Kato wimpelt mijn vraag, 'waar is dat kind naar toe', altijd af met 'waarschijnlijk naar de grootouders'.  Maar nu wordt mij dit wel duidelijker. 

Bij mijn volgend bezoek ga ik dit onderwerp 'Mercy killing' toch wel eens ter sprake brengen, in het juiste gezelschap.


Ik stuurde de link door naar Roos en dit is haar antwoord:

Ja Mahoro, beklijvend maar niet nieuw voor mij.

In India ontmoette ik een mama die haar misvormde baby met een kussen verstikte en een andere mama die haarzelf en haar baby in brand stak bij het koken… de buren konden de mama met brandwonden redden, voor de baby met handicap was het te laat… ‘killing as an act of mercy! Het bestaat al sinds de mensheid.

We bezochten een school met blinde en dove kinderen, verstotenen, meestal nipt gered.

Zelfs in Roemenië vonden armen het verantwoord een kind uit zijn handicap te verlossen.

En hier? Bestaat ook!

Ik bewonder de moed van ‘social worker Rosemary’ en anderen, zij die kiezen voor leven, voor waardig leven!

Zoals Roos zegt, kunnen we zowel hier als op reis met onze oogkleppen blijven rond lopen.  Het is aan ons om te 'zien' en zeker 'verder te willen zien'.  Dank je wel Sven om mij hier wakker te schudden.



zondag 19 juni 2022

China versus Afrika

Donderdag een terrasje gedaan met een klant van in de winkel, hij had mij dit op onze benefiet-avond gevraagd, of ik eens tijd wilde maken om samen iets te gaan drinken en zo tijd te hebben voor een babbel.  De aanleiding was in eerste instantie mijn interesse voor Afrika, maar de trigger was blijkbaar een uitspraak die ik gedaan heb over de chinezen in Afrika.  Wat ik juist gezegd heb, weet ik niet meer, maar het zal wel als een oordeel geklonken hebben, zeker in de oren van iemand die veel weet over de Chinese cultuur.  Voor mij was dit weer een wijze les.

 “Het probleem is niet wat je niet weet.   Het probleem is dat je denkt dat je het weet."

Héél toepasselijk hé.  En ja, wat weet ik over China, zo goed als niets.  Nu, wat weet ik over Afrika of Uganda?  Op elke reis doe ik nieuwe ervaringen op en sta ik telkens opnieuw verbaasd.

Dus … wat weet ik.

Dit gesprek met Fons heeft mij wel weer eens duidelijk gemaakt hoe snel ik een oordeel vel.  Doen de Chinezen hetzelfde als wat de Westerse kolonialen gedaan hebben?  Is het aan mij om hen te veroordelen?  Weet ik of zij dezelfde gedachtegang hebben als mijn vader en zijn collega’s indertijd in de Kongo? 

Als ik erbij stil sta, als ik er over nadenk, dan zie ik al onmiddellijk grote verschillen, en die spreken eigenlijk in het voordeel van de Chinezen. 

Ik wil hier nu niet een pleidooi houden ten voordele van de één of de ander, maar ik wil gewoon zeggen dat we veel te snel tot een oordeel komen.  Ik hoorde deze week op de trein een gepensioneerde vrouw tegen haar reispartner héél de tijd het ene oordeel na het andere vellen.  ‘Het is zo en het was zo’.  Bij mezelf dacht ik van ‘jeetje, hoe kan je zo dom zijn’, maar een dag later kreeg ik dezelfde spiegel voor mij, ‘Sophie, hoe kan je zo dom zijn’.  ‘Dom’ is misschien niet het juiste woord, het gaat hem hier om gebrek aan informatie, maar het is aan onszelf om hier meer te willen weten en bij te leren, om meer achtergrondinformatie te hebben alvorens we gaan zeggen ‘het is zo’.

Niet gemakkelijk hé.  Gaan we nu twijfelen aan onszelf?  Een beetje wel, maar aan de andere kant is het de uitdaging om onszelf nog meer te informeren, nog meer te lezen.  Informatie is overal beschikbaar, mits we de goede bronnen raadplegen natuurlijk. 

Voor mij was het, is het, een wijze les.  Want al denk ik dan dat ik minder oordeel dan vroeger, toch doe ik het nog.  En het ergste is eigenlijk als het over een persoon gaat.  Ik zie mijn vader dit altijd doen, alles en iedereen in kastjes steken en daarmee is de kous af.  Ik erger mij daar altijd aan omdat je zo die mensen, en dan zeker de relatie dat je met die mensen hebt, geen kans geeft. Maar uiteindelijk betrap ik mezelf er ook op.  Ik doe het misschien wat minder afgelijnd, maar ik doe het ook. 

Dus hierbij weer een mooie uitdaging voor mezelf, ‘niet oordelen’.

“Be curious, not judgemental”.

“If you judge people, you have no time to love them”.

zaterdag 19 maart 2022

Zaterdag 7 mei 2022

 IS HET OEGANDA OF IS IT UGANDA ?

Zaterdag-avond 7 mei '22

getuigen wij, Sophie, Roos, Leen en Sara,

over onze ervaringen in Uganda,

dit via verhaal, foto en film.

Wij starten de avond om 19u met een Afrikaans Buffet (vegetarisch), voor de prijs van 20€ pp.

Voor dit buffet ten laatste tegen donderdag 5 mei inschrijven aub,

inschrijven via Sophie, Roos, Leen of Sara, of op onze mail-adres :

eenhartvooruganda@yahoo.com

Om 20u brengen we dan ons verhaal (vrije ingang/vrije bijdrage)

Locatie : Parochiaal Centrum Valkenburg, Legeweg 83, 8200 Sint-Andries

 

 


zaterdag 19 februari 2022

Creatieve zielen aan het werk in onze klas

 De vrouwen en de leraressen zijn blij met hun mooi klaslokaal.

En ik ... ik ben héél blij en ook héél opgelucht. Op voorhand wist ik niet goed 'hoe zal dit verlopen', want hier in Afrika loopt dit niet altijd zoals wij het willen.  Maar onze aannemer 'Kenneth' had al de nodige voorbereidende werken gedaan, zodat wij aan de afwerking konden beginnen.

Leen en Sara hadden voor de nodige fondsen gezorgd, Roos had de nodige materialen mee en ... de leukste verrassing was, niet alleen bleek Roos een creatieve ziel te zijn, maar ook Leen en Sara.  Leen heeft zelfs nog kunst-academie gedaan.  Ik kon dus met een gerust hart alle schilderwerken aan hen overlaten.  En ze hebben dat prachtig gedaan.



Nieuw meubilair werd er ook voorzien.  En dit gaat hier dan weer véél sneller dan bij ons.  Op maandag plaats je de bestelling: boekenrek, tafel, stoel, bank, ... en vrijdag staat alles afgewerkt in de klas.  Dat maakt ook maar weer eens duidelijk dat de economie hier stil gelegen heeft ten gevolge van corona.  De timmerman was heel blij met ons order.  


Een afgewerkt klaslokaal, ik hoop dat dit nu voor meerdere jaren goed zal zijn.  DANK jullie wel, Roos en Sara en Leen om hier aan mee te werken.  En DANK aan allen die geld gegeven hebben om alle nodige materialen aan te kopen.  WEBALE MONONGA !





zaterdag 12 februari 2022

De mooie natuur van Uganda

Ja, onze Leen was onder de indruk van de mooie natuur in Uganda.  Velen denken bij Afrika aan savanne, maar Uganda heeft een enorme variëteit aan natuur, aan dieren, aan vogels, aan ...

Waarom denken jullie dat ik blijf terugkeren naar dit prachtig land...

WANDELING IN DE KIGEZI-HIGHLANDS   (het uiterste zuiden van Uganda)





MET EEN UITGEHOLDE BOOMSTAM STEKEN WE LAKE MUTANDA OVER








 

NKURUBA  CRATER-LAKE  (nabij Kibale National Park)








woensdag 9 februari 2022

Op Safari met Katotours

BIG 5  of BIG 7, het is maar wat jij wil zien,  en ik kan je verzekeren, je komt tijd en ogen te kort in Uganda om alles te zien

SAFARI  IN  LAKE MBURO NATIONAL PARK







SAFARI  IN  QUEEN ELIZABETH NATIONAL PARK