Vanuit de mist tot een heel mooie zonsondergang

Deze morgen reden we terug, langs de Rwenzori, met zich op de Semliki-vallei, 't is te zeggen, in de mist.  Dat is hier ongewoon.  Maar voor de lokale bevolking is dit een welkome afkoeling.

En 's avonds, genoten van een heel mooie zonsondergang.


Hier zeggen ze dat de kleur rood komt, door al het opdwarrelend rood stof.

Naar de vismarkt

In de namiddag rijden we naar de grens met Congo.  Grappig, aan de kant van Uganda zie je ‘hutjes’ staan die dienen als buro voor de douane.  Aan de kant van Congo zie je mooie gebouwtjes staan.  Tja, en het is dan nog Uganda die de brug moet betalen, de brug over de rivier die als grens functioneert, de brug die eigenlijk in niemandsland ligt.  Daardoor dat ze geen geld meer overhebben voor een mooi douanekantoor.

Aan de grens zelf mag ik geen foto's nemen. Spionage? 

In het dichts nabijgelegen dorp, in Uganda, is het markt.  Een markt waar zowel ugandesen als congolezen naar toe komen.  Er hangt wel een verschrikkelijk geurtje, een visgeur.  Dit verwonderd mij want we zijn hier helemaal niet in de nabijheid van een rivier of een meer.  En dan zie ik waar de geur vandaan komt! Een echte vismarkt! Maar wat voor een vismarkt.  Grote vissen, ’t is te zeggen, dit waren grote vissen, waar de filet van afgehaald is.  De eigenlijke visvangst vindt plaats aan Lake Victoria.  De filet, die wordt verpakt, ingevroren en uitgevoerd naar ... ja, o.a. Europa.  De rest, dat is de volledige visgraat met staart en kop, komt in grote hoeveelheden naar hier, en wordt hier op de markt verkocht.  De mensen koken dit en vermalen dit dan met kasava.  

Ik had graag een foto getrokken, maar Kato raadt mij dit af, want dan zullen ze geld komen vragen. En ze zien hier zelden of nooit een muzungu, ik sta dus al volop in de kijker.  Als we mini-bananen-pannenkoekjes kopen, krijg ik toch nog de kans om stiekem een foto te nemen van een vrouw met een bassin vol vis op haar hoofd.

Veel kinderen, héél véél kinderen

Als wij op bezoek komen bij Father Fabius, dan gaat hij ons altijd voorstellen in de klassen.
Een muzungu (blanke) op bezoek vinden de kinderen hier altijd een leuke afleiding.
Ik haal enkele strandballen uit, en dit is dolle pret.

Maar, één muzungu, en 110 kinderen (enkel Nursery), dat is toch een beetje teveel voor mij.  Ik trek graag leuke foto's, maar ze willen ALLEMAAL op de foto.

Veel te warm, zelfs voor dit meisje dat dit klimaat gewoon is

Op bezoek bij Father Fabius in Nyahuka

Nabij de grens met Congo, ligt Nyahuka, waar sinds 2006 Fahter Fabius zijn pastorie heeft, en een grote school opgebouwd heeft.

We zijn hier al enkele keren op bezoek geweest, zo ook in 2015.

Deze namiddag hebben we met twee meisjes gepraat, Immaculata en Sissy, ze zitten in Primary 3.

Een heel grappig gesprek! 

Twee pientere meisjes.

Ze vonden dat wij (Kato en ik) gelijken op enkele vista's (bezoekers) die hier twee jaar geleden ook waren.

Ik gelijk op een muzungu (blanke), genaamd Sophia.

En tegen Kato zeiden ze, jij gelijkt op de driver van Kakuru.

Ah zo, zeiden wij, en wat als wij nu eens wel Sophia en Kato zijn.

Ja maar, dan is er nog Mbabazi, en haar kleindochter Banura, waar zijn die dan?

En waar is Kakuru?

Toen ik vertelde wat we allemaal samen gedaan hadden de vorige keer,

en ik wist ook nog te vertellen dat ik mij herinner dat Immaculata verpleegster wil worden,

toen geloofden ze ons dat wij Sophia en Kato waren.

Jumping monkeys - springende aapjes

Nkuruba Crater-Lake is de ideale plaats om verschillende soorten apen bezig te zien in hun natuurlijke habitat.  De Black-and-White Collobus komt hier veel voor, en dit zijn rustige dieren.

De Red-Collobus, die zijn wat luidruchtiger, en soms ook agressiever.
Alhoewel, deze keer zijn ze eigenlijk niet op hun gemak, want er ligt iets vreemds op hun weg, een lange zwarte buis, en ze vertrouwen dit ding totaal niet.  Misschien is dit in hun ogen wel een grote slang.  Het is grappig om hen telkens een grote sprong over deze darm te zien maken.

Een luie zondag - Kyaninga Lodge

Dit is wat je kan noemen, een luie zondag.  Ontbijten, naar de mis, en dan … naar een hele mooie lodge, voor ons onbetaalbaar, maar waar we op het terras toch mogen genieten van een drankje. 

Kyaninga Lodge, ideale ligging (boven, aan de rand van een oud crater-meer), prachtig zicht, in natuurlijke materialen gebouwd, en mooi ingericht.  De prijs is 1,000,000 UgSh voor een nacht.  Dat vindt ik eerlijk gezegd nog meevallen, in vergelijking met sommige andere lodges. Dit is zeker een aanrader.

Naar mijn gedacht zou dit een veel betere Honeymoon geweest zijn voor Conso & Moses, dan Dubaï.  Maar Kato zegt dat vele Ugandesen zo iets als deze lodge niet zouden kiezen, omdat zij het schone van de natuur hier niet zien.  Zij vinden dit zo gewoon.  Tja, zal misschien wel waarheid in zitten, want veel respect toont de meerderheid van de bevolking niet voor de natuur.  We zien ze overal bomen omhakken, en overal hun vuiligheid achterlaten.  En de uitlaatgassen van sommige auto’s, verschrikkelijk vervuilend.  Spijtig, héél spijtig!