Titus en z'n hernia

Een week of 4 geleden kreeg ik nieuws vanuit Nkuringo dat Titus geopereerd was aan een 'hernia'.
Meer informatie kreeg ik niet.  Maar bij het woord 'hernia' gaat er natuurlijk van alles door ons hoofd. En vooral de vraag 'hoe kan een jongen van 6 jaar een hernia hebben'.

Vandaag ben ik gerust gesteld.  Daar stond hij ineens, met zijn grappig lachje.  Een klein litteken toont aan waar ze hem hebben geopereerd.  Een liesbreuk, dat is/was de hernia.  Enerzijds een geruststelling, maar anderzijds vraag je je toch weer af, hoe is dit mogelijk.  Hier vinden ze weer eens normaal.  Ik niet.

Aunti Mahoro

‘Aunti Mahoro’, daar kan ik wel aan gewoon worden.  We zijn een paar dagen op bezoek geweest bij Kato zijn familie.  In het dorp wordt er altijd gespeculeerd als wij hier zijn.  Zou ik een buitenechtelijke dochter zijn?  Of ben ik de vrouw van Kato?  En het is dan nog eens zo grappig, als we Samantha (6 jaar) gaan afhalen in haar nieuwe school (1^ste leerjaar) en als ze mij samen zien met Samantha, dan zeggen de leerkrachten, ‘oh, dat moet de mama van Samantha zijn, want ze hebben allebei een lang aangezicht’.  Samantha woont bij haar tante en grootouders, en niet bij haar mama.  Vandaar hun conclusie, ook al ben ik wit.

Samantha is niet het enige nichtje dat hier bij de grootouders verblijft.  Ook kleine Theresia (nu 2jaar en 5maand) woont hier al meer dan een jaar.  Hier is dit de gewoonte.  De moeders gaan fulltime werken en dan brengen ze de kinderen bij de grootouders.  De grootouders zijn bijna 80, het is eigenlijk een oudere zus van Kato die voor de meisjes zorgt. Sinds zij weduwe werd, woont zij bij de grootouders in en zorgt voor alles.  Na verloop van tijd zijn Samantha en Theresia meer gewoon aan de tante dan aan hun eigen moeders, en ze noemen de tante dan ook ‘mama’.  Op zich een vreemde situatie zou je kunnen zeggen, maar gelukkig komen de kinderen niets te kort.