Iedereen begint mij te vragen "en, al aan het inpakken". Ik zou er eigenlijk aan moeten beginnen, maar ik krijg er grijs haar van, ik vrees dat ik niet alles zal kunnen inpakken. Ook Roos kwam mij nog wat extra gerief brengen, namelijk tasjes voor de schoolgaande kinderen.
Bij ons vorig bezoek zagen wij dat de kinderen in Uganda geen boekentas of rugzak hebben om hun schriftjes en schrijfgerief in te steken. Sommigen gebruiken een plastiek zakje, anderen nemen het zo mee, en velen laten alles in school achter. Maar ... dan kan je geen huiswerk maken hé!
Dus dacht onze Roos, moesten wij nu eens tasjes maken. En zo gezegd, zo gedaan, Roos en nog enkele lieve dames zijn begonnen te naaien, met als resultaat, een heel assortiment aan kleurrijke schoudertasjes.
Leuk hé!
En vooral, dank u wel aan alle tasjes-naaiende-dames!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten