We are STUCK, we zitten vast

Cheeta-tracking, dat is ons doel vandaag, en we zijn hiervoor in Pian-Upe, een nieuw Nationaal Park.  Dat is, als we rekening zouden gehouden hebben met het regenseizoen. In deze regio is het niet hetzelfde als in het overige gedeelte van Uganda. De seizoenen in het Noord-Oostelijke deel van Uganda gaan mee met Kenia, en zodoende komen we, zonder dat we er aan gedacht hebben, in het regenseizoen terecht.  Voordeel hiervan is, alles is prachtig groen.  Nadeel is, het gras is lang, zodoende weinig kans om de cheeta’s te zien.

Toch wagen we onze kans er op.  Maar door de regen zijn de wegen modderig, en na een leuke en mooie start van de dag, rijden we ons vast.  ‘We are stuck’, en dit midden in het park.  Gelukkig is er wel netwerk en kan er rondgebeld worden.  Maar elke mogelijke wagen die ons er uit zou kunnen trekken, is niet beschikbaar.  Dus moet er hulp opgetrommeld worden om ons uit te graven en te duwen.  

In afwachting van al die extra handen, beginnen Kato, de gids Jacob en de ranger Dany al te graven.  Het is niet alleen modder, het is klei, en de hele auto is er in gezakt.  Met blote handen, en zelfs met behulp van het geweer van de ranger wordt er gegraven, zodat er ruimte vrijkomt.   

Na ongeveer 2 uur komen de helpende handen toe, 4 mannen van de community die duidelijk niet bang zijn om zich vuil te maken.  Ze liggen bijna onder de auto te graven.  Met hun hulp en met alle gebundelde krachten samen, krijgen we de auto er uit.

Ik schrijf ‘we’, maar ‘ik’ was wel de toeschouwer tijdens heel dit gebeuren die enkel haar voeten vuil gemaakt heeft.  Terug in het kamp, hebben we de bevrijding gevierd met menig biertje en leuke verhalen. En ik moet toegeven, ik wens dit een ander niet toe, maar eigenlijk hebben we wel goed gelachen vandaag, en bezien we het als een avontuur.