Ik ben nu ongeveer een week in Uganda, in corona-tijd, en wat is mijn indruk …
Wel, eerlijk, ik krijg zo de idee dat dit virus hier geen vat heeft op deze mensen.
Als je ziet hoe dicht op elkaar ze leven,
hoe op elkaar geplakt soms bij wijze van spreken,
in de steden moet je je handen ontsmetten telkens als je een winkel of bank binnen gaat,
maar buiten de steden is er geen sprake van ontsmetting,
er was hen beloofd dat ze allemaal een mondmasker zouden krijgen,
maar dat is niet zo,
dus zie je enkel de mensen die in een bank, supermarkt of voor de overheid werken, met een masker,
als je dan bedenkt dat we hier spreken over 44 miljoen mensen,
en er zijn ongeveer 130 sterfgevallen,
wat zou je dan gaan denken?,
dit zou hier toch al enige tijd veel grotere gevolgen moeten hebben, net zoals bij ons,
maar neen, dat is hier het geval niet!
Ik voel, ik merk wel dat de mensen schrik hebben,
net zoals bij ons zijn ze beïnvloedt door de media.
Wat ik ook opmerk, is dat ik hier niet, zoals bij ons, gebruikte mondmaskers zie liggen.
Neen, integendeel, ik zou bijna zeggen dat het hier properder is dan bij ons … tot ik natuurlijk weer struikel over een plastieken flesje, helaas.
Maar gelukkig geen mondmaskers op de grond.
Ik reis dus eigenlijk, zoals altijd, met een gerust hart rond.
En wat ook … de mensen hier zijn zo blij van weer een ‘toerist’ te zien.
Het geeft hen hoop.
Het toerisme, en de daarmee gepaard gaande inkomsten, zijn hier van harte weer welkom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten