Dankbaar

In de namiddag is het school voor onze Baby-Class, en ze zijn heel blij om mij terug te zien.  In deze klas zitten 2 oude dametjes, Fausta en Gorethi, en ze zijn mij zo dankbaar.  En babbelen dat ze tegen mij doen.  Helaas versta ik er niet veel van.  Ze weten dat ik enkele woorden Ruchiga spreek, dus ze gaan ervan uit dat ik alles versta.  Ze zijn lief en grappig.

Tijdens mijn afwezigheid hebben ze echter niet veel vooruitgang gemaakt.  Maar ze kunnen hun naam schrijven, dat is toch al iets.  Elke week blijven ze het alfabet herhalen. En ik heb de indruk dat ze dit tegen de volgende week weer vergeten zijn.