Scovia

Een dag vol indrukken, een drukke dag maar toch een leuke dag.  Om te beginnen, het is vandaag Kato zijn verjaardag, dus gaan we lekker uitgebreid ontbijten in de Gardens.   

Daarna rijden we naar Isunga, waar we Father Fabius moeten terugvinden.  Als we van de hoofdbaan af zijn, is het aan mij om te rijden.  Ik begin het links rijden al iets meer gewoon te worden.  Na wat heen en weer rijden, vinden we Fabius in de Secundary School van Père Acte.  Dit is ook de school waar ik de schoolfees voor Scovia moet betalen.  Scovia zal vanaf nu ook door Een Hart voor Uganda gesponsord worden, en haar persoonlijke sponsor is Roos.  

 

Scovia is 14jaar, en gaat nu naar Secondary 2.  Een lief, vriendelijk en intelligent meisje.  Ik kan heel gemakkelijk met haar praten.   

 

Samen gaan we haar vader, thuis bezoeken.  Haar vader, hij is nu 60jaar, is 8 jaar geleden blind geworden.  Niemand weet de oorzaak.  Hij hoopt wel op een wonder dat God op een dag zijn zicht zal teruggeven.

Hij heeft 11 kinderen en 2 vrouwen.  Zijn jongste vrouw, de mama van Scovia, is het een paar jaar geleden afgetrapt.  Het is dus zijn eerste vrouw die voor hem zorgt.

In de namiddag doen we een 'community walk' in Bigodi.  Dat wil zeggen, je maakt een wandeling door het dorp en je gaat op bezoek bij een paar lokale ambachten.  De medicijnman is de eerste die we bezoeken.  Voor mij als 'herboriste' is dit superinteressant.  En hij heeft ook wel interesse voor enkel van onze remedies, zoals 'aardappelsap' voor mensen die last hebben van maagzuur en maagzweren.

Dan komen we bij de vrouwen die mandjes weven.  Hier komt van 'weven' niet veel terecht, omdat ze het dolle pret vinden dat ik een klein beetje hun taal spreek.  Ik leg hen uit dat ik al een beetje (= katche)  kan weven en dat zij prachtige mandjes maken.  Ze zijn zo mooi die mandjes dat ik er een deel gekocht heb voor onze benefietavonden.