Kato wil vandaag tot in Hoima rijden, dat is ver, maar hij
wil het toch proberen. We vertrekken met mooi
weer, dat valt al goed mee. Kato rijdt
vlot, en we babbelen ondertussen gezellig.
We stoppen voor een short-call in Ntungamo om 10u, en weer zijn we
weg.
Om 11u30 zijn we in Tembo Safari,
en eten we een vroege lunch, ‘de beste Tilapia in héél Uganda’.
Om 12u zijn we weer op de baan, en Kato ziet
het nog altijd zitten om door te rijden tot in Hoima.
In Queen Elisabeth NP is het héél droog en
warm. Tegen dat we in Fort Portal komen,
giet het water. Je ziet overal het
water ( rood water ) wegstromen, het weet niet waar naar toe. Ik heb Fort Portal nog nooit zo verlaten
gezien. Waar is iedereen naar toe?
We nemen de baan naar Kampala en voor Kenjojo slaan
we af. Het is nu 13u, en we hebben
nog een 5-tal uren te gaan. De baan is nu geen asfalt meer, maar ook niet zo slecht als
Kisoro-Nkuringo, het is harde rode aarde, met helaas véél putten. Ik begin te twijfelen of
het ons zal lukken om tegen 18u Hoima te bereiken.
Ongeveer halverwege Kenjojo-Hoima, zijn ze met wegenwerken
begonnen, en dit is door de vele regen, een ware modderpoel geworden. Een truck is zelfs compleet weggegleden en
zit vast in een grote put. Kato zijn
auto heeft geen 4x4, dus dit wordt een gevaarlijk en slipperig ritje. Mensen betalen hiervoor in pretparken, ik
krijg dit er vandaag gratis bij. En ik
kan je verzekeren, ik heb zenuwen. Kato
lacht met mij. ‘I have never
failed!’. En inderdaad, hij rijdt heel
zelfzeker door alle slip en modder door.
Hij is een héél goeie chauffeur. Dat mag gezegd worden!
527 km; Kisoro – Hoima, in 11 uren rijden, met een
half uurtje pauze! Proficiat Kato!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten