Safari in Murchison National Park

De vorige keer, op het eind van mijn drie maand in Uganda, hebben we ook nog wat rondgereisd in Uganda.  En deze keer doen we dit ook en gaan we op Safari in Murchison National Park. Dit is voor Kato de eerste keer.

We willen een andere auto volgen, iemand die het gewoon is om hier rond te rijden.  Maar de auto die voor ons rijdt, heeft klanten mee die duidelijk nog nooit een safari gedaan hebben, want ze stoppen bij elke antilope een half uur (bij wijze van spreken), dus rijden wij door.  En het grappige is, ook al zagen we zoveel auto’s aan de Gate (inkom), het is net alsof we alleen door het park rijden.  Daardoor maakt dit park nog meer indruk, het is al zo immens groot (3840 km²), en wij zijn zo klein.  

En jaja, we rijden ook met een kleine auto, maar Kato is trots op zijn salooncar, en hij mag dat ook zijn, want alles verloopt heel vlotjes.  Ik heb misschien niet altijd het zicht vanuit een hoge auto, maar ik zie meer dan genoeg.  Ik geniet van deze safari, van dit mooie park, prachtige natuur.  We zijn nog maar nauwelijks in het park en we ontmoeten al familie Giraf, vriendelijk en galant.  Een beetje later horen en zien we familie Olifant.  Het zijn vooral de kleintjes die we horen, ze zijn aan het spelen, het lijkt dolle pret. 

Kato merkt op dat de dieren hier gewoon zijn aan auto’s, en dat is inderdaad zo.  De antilope’s zoals de topi, uganda kop en de oribri lopen niet weg, ze staan mooi te poseren voor de foto.

Rond de middag steken we de Nijl over met de ferry, en rijden we naar de Top of de Murchison Falls.  Zowel op de ferry als op de Top van de Falls zijn er kinderen op schoolbezoek.  De begeleiders willen samen met mij op de foto.  Waarom?  Gewoon  omdat ik een muzungu ben.

 

Kato staat ook foto’s te nemen, en ik vraag aan één van die mannen om een foto van ons te nemen.  En dan komt er nog iemand bij zitten! Zo snel als de foto genomen is, zo snel heeft Kato de foto met de vreemdeling verwijderd. Hahaha

Daarna rijden we terug, weer op de ferry-boot, en terug door het park.  Je kan hier blijven rondrijden.  Je ziet aan de horizon een hele groep giraffen, prachtig!  Maar warm, veel te warm! Zelfs Kato vindt dit veel te warm.

  

Op een bepaald moment bezwijken we voor de gedachte aan een frisse douche en een fris drankje, en verlaten we het Park.  Dit was een mooie geslaagde dag!  Kato is ‘happy’, want nu kent hij ook dit deel van Uganda.