Het is simpel, maar efficiënt.
Patiënten komen eerst bij de doktor, Isaac. Hij noteert in een groot logboek de persoonlijke gegevens van de patiënt, alsook zijn diagnose. Daar er geen computer is, moet het persoonlijk dossier van de patiënt op een andere manier bijgehouden worden. Daarvoor heeft de patiënt een klein schriftje dat hij/zij zelf moet bijhouden.
Als er een test moet uitgevoerd worden zoals Aids, of zwangerschap, dan gebeurt dat in het lab door Thaddeus, hij is verpleger.
En als ze medicijnen nodig hebben, dan krijgen ze deze hier ook mee. Er worden geen volle dozen meegegeven, daar de kans bestaat dat de patiënt een overdosis neemt. Er wordt enkele het hoognodige gegeven.
Moet de patiënt hiervoor betalen. Een volwassene betaald 2000 UGSH, een kind betaald 1000 UGSH. Dit is voor ons niet veel, want 3000 UGSH = 1 euro, maar voor deze mensen is het wel veel, als je weet dat de mensen hier soms moeten leven van 1 euro per dag, of 30 euro per maand.
Nu wordt hier eerste zorg gegeven. Als de mensen meer verzorging of moeten verblijven, dan worden ze doorgestuurd naar een kliniek in Kisoro.
Ook de voorraad medicijnen en nodige materialen is nog minimaal. De voorraad moet nog aan- en bijgevuld worden. Er is nog werk aan de winkel, maar het belangrijkste is, The Green Hill Hospital is functioneel en de patiënten komen.
Wat ik hier vandaag mocht doen, was assisteren bij de doktor. Kan je dat geloven! Ik voelde mij een beetje ambetant naar de patiënten toe, maar ze vonden het ok. Doktor Isaac vertaalde hoe en wat. Hij is jong en heeft nog niet veel ervaring, maar hij weet veel. Daarvan was ik van onder de indruk. Hij weet zelfs wat "lactose-intolerantie" is. Joepie, eindelijk iemand hier in Uganda die verstaat waarom ik geen koemelk drink.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten