Vandaag eerst Engelse les. En vandaag moeten ze hun vorige lessen
kennen, “introduction” en “counting untill 20”, uit het hoofd. Pas dan mogen ze de les verlaten. Maar dan
krijgen ze wel een handgemaakt tasje van Roos Mbabazi en haar vriendinnen. Ik weet, de tasjes zijn oorspronkelijk
gemaakt voor de kinderen, maar ook deze vrouwen zijn schoolgaand. Plus, ze zijn
gemotiveerd, dus ze verdienen wel een tasje zodat ze hun schriftje en potlood/stylo
toch ergens in kunnen insteken. Want neen … zij hebben geen 5 handtassen of
zelfs meer, zoals wij, soms zelfs geen simpel draagtasje. Dit natuurlijk met de goedkeuring van Roos
Mbabazi.
Vandaag is er een grote opkomst,
vier nieuwe leerlingen. We zullen de groep moeten opsplitsen, want er is een
niveauverschil. Sommigen lukt het om te
tellen tot 20, en ze kennen ook de “introduction”, maar anderen sukkelen enorm
met het tellen.
Een aantal van de vrouwen hebben
dus een handgemaakt tasje gekregen, ooh, wat waren zij content zèg! En de
anderen bleken ineens supergemotiveerd om tegen de volgende les ook te voldoen
aan de eisen om een tasje te krijgen.
Ik denk dat dit een mooi
nieuwjaarsgeschenk is voor hen, plus de voldoening Engels te leren. Op de terugweg van de school, kwamen we één
van de lokale gidsen tegen, en de vrouwen begonnen hem te groeten in het
Engels, deze man wist niet waar hij het had. Dat vonden de vrouwen natuurlijk
super grappig.
Vandaag hele goeie assistentie van Kato in de engelse les. Hij doet dit echt goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten