Kato en ik rijden naar Kampala. We gaan rondkijken voor een tweedehands auto,
een 4x4, en groter dan degene die hij nu heeft, zodat hij toch wat meer
business kan doen. Onderweg pikken we
een vriend van hem op, Hillary, die in de autobranche zit.
Er was mij al verteld, je moet een Japanse auto kopen. Dus, ik dacht dat ze hiermee een bepaald merk bedoelden. Maar neen, het gaat hier om tweedehands auto's, die allemaal van Japan komen.
We rijden hiervoor naar een bepaald gebied aan de rand van Kampala, en dan zie je ... auto’s, auto’s, auto’s, … overal auto's, een oerwoud van auto's. En je moet je er tussen door wringen.
Ik vraag mij af, als we nu deze daar in het midden zouden willen kopen, hoelang het zou duren om deze auto uit dit labyrinth te krijgen. Een paar dagen denk ik.
En wie zijn de verkopers?
Pakistanezen! Hoe komt dit?
'Omdat enkel zij het kapitaal hebben', zegt Hillary.
Ik vind de manier waarop ze de prijzen hier
handhaven wel niet helemaal juist.
Per type
auto gebruiken ze min of meer dezelfde prijs.
Het bouwjaar of het aantal kilometers maken weinig verschil.
Er loopt een hele sliert verkopers met ons mee. Ik probeer ongeïnteresseerd achteraan te lopen, maar Hillary zegt dat ik hier als muzungu geen invloed maak op hun prijs. Allé, dat is dan goed voor een keer, want anders, vanals ze hier een blanke zien, gaat de prijs onmiddellijk omhoog.
Deze keer is eigenlijk het tegendeel want ik hoor de verkopers zeggen :“they
only have little money”.
Tja, klein beginnen kan ook hé.
Waarom word je als blanke gezien met geld we zijn niet alle maal rijk en inderdaad zit er garantie en zo ja hoe zit dat
BeantwoordenVerwijderen