Evarist is uitgenodigd op de Giving-Away-Party van de zus van een vriendin. De “Giving-away-party” maakt deel uit van ‘trouwen’. Er is heel veel volk. Blijkbaar heb je hier geen officiële papieren
uitnodiging voor nodig. Veel mensen
komen dan ook om te ‘eten’. Grappig, hoe
al de mensen op een stoel, met een bord op hun schoot, en met hun handen,
zitten te eten. Dit op een feest! En ze
hebben hun mooie kleren aan. Evarist en
Matchati schieten dan ook in een lach, als ik een lepel uit mijn tas haal. Hadden ze echt gedacht dat ik ook met mijn
handen ging eten?! Neen hoor, ik ben dat niet gewoon, ik zou er een zootje van
gemaakt hebben.
Er was ons gezegd dat de ceremonie zou beginnen om 13u. Wij waren daar om 14u45, en de ceremonie is
begonnen om 16u. En waar bestaat de
‘Giving-away-ceremonie’ uit?
Dit wordt
georganiseerd door de ouders van de bruid. Dit is een bedanking naar de
bruidegom en zijn ouders toe. De ouders
zijn al aanwezig op het feest, de bruid en bruidegom nog niet. Eerst komt er een groepje jonge meisjes toe,
mooi opgekleed en opgemaakt, en uit deze groep moet de vader van de bruidegom
de bruid vinden. Maar zij is er niet
bij. Deze meisjes zijn veel te
jong. Dus, hij heeft ze geld om terug
naar huis te gaan. Een tweede groep,
deze meisjes zijn wat ouder, jonge vrouwen.
Maar ook hier is de bruid er niet bij.
Weer worden ze met wat geld voor transport, naar huis gestuurd. Tijdens heel deze ceremonie zijn er twee ceremonie-meesters
die alles met hun gepraat begeleiden en uitleggen. Af en toe schakelen ze eens over naar het
Engels zodat ik het ook zou verstaan. Er
zitten daar 200 mensen, en de aandacht gaat weer eens naar die ene blanke, die
ene muzungu, en ik ben dan niet eens familie of vriend van deze mensen. Ik ben gewoon mee met Evarist. En als ik voort ga, dan bedanken de mensen
mij nog eens om te komen.
The Wedding-Cake
Geen opmerkingen:
Een reactie posten