Sommige vrouwen vragen al, 'wat als jij hier niet meer bent?'
Tja, een goeie vraag!
Deze klas noemen we Baby-Class, dat is eigenlijk het eerste kleuterklasje. Deze vrouwen zijn nooit naar school geweest. Ze kunnen ook niet lezen of schrijven. Wat wij op het bord schrijven, kopiëren zij. Heeft dit zin? Ja, want ze hebben allemaal schoolgaande kinderen, en zodoende kunnen ze thuis met hun kinderen de les herhalen.
Dit is Hanna-Maria, 57 jaar, en zij is er al bij sinds de eerste les. Als we elkaar tegenkomen in het dorp, dan daag ik haar altijd uit voor een kleine conversatie in het Engels, wat ze met veel gelach en veel commentaar (in haar eigen taal) dan ook doet.
Rosemary (links op de foto met het lichtblauwe t-shirt) is ook zo'n ijverige leerling. En de vrouw die rechtstaat, Escovia, staat meestal te springen van opwinding en ongeduld om nog meer Engels te leren.
Dit is Top-Class, of wij zouden zeggen het derde kleuter. Deze vrouwen zijn wel naar school geweest, maar niet lang. Het maximum is het 3de leerjaar. Maar zij kunnen wel lezen en schrijven. Niet vlot, maar toch. Wat mij bij deze groep verwondert, is dat dit vaak nog jonge vrouwen zijn. Ik dacht dat het vooral de oudere generatie was, die geen onderwijs gekregen had. Maar neen, het is een nog alledaags probleem, kinderen, en dan vooral meisjes, die niet naar school gaan. En de hoofdreden hiervan is dat de ouders niet genoeg schoolgeld hebben om al hun kinderen naar school te laten gaan.
Zoals je kan zien, komen ook de allerkleinsten mee naar de les.
Patricki (dat is kleine Patrick) en Kato Patrick, mijn twee trouwe assistenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten